بررسی و مقایسه استرس والدگری، راهبردهای مقابله ای و کارکرد خانواده در والدین کودکان مبتلا به اتیسم و کودکان عقب مانده ذهنی با والدین کودکان بهنجار

•   آرشیو : نسخه پاییز 1397 - جلد اول
•   نوع مقاله :
•   شناسه دیجیتال (DOI) :
•   کد پذیرش :
•   موضوع :
• نویسنده/گان : مرضیه اسماعیلیان، نسرین اسماعیلیان، محسن دهقانی، مرجان حسنوند
•   چکیده :
  مقدمه: ابتلای کودک به یک بیماری نافذ، مزمن، و غیر قابل درمان بقدری ناراحت کننده است که علاوه بر چالش های مراقبت از کودک، والدین را با بار مراقبت نیز مواجه می سازد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه استرس والدگری، راهبردهای مقابله ای، و کارکرد خانواده در والدین کودکان مبتلا به اتیسم و عقب ماندگی ذهنی با والدین کودکان بهنجار انجام شد. مواد و روش ها: ابزارهای راهبردهای مقابله ای (CRI)، استرس والدگری (PSI)، و کارکرد خانواده (FAD) بعد از نمونه گیری تصادفی برای تکمیل در اختیار والدین کودکان مبتلا به اتیسم، عقب ماندگی ذهنی، و بهنجار قرار گرفت. یافته ها: والدین کودکان مبتلا به اتیسم و عقب ماندگی ذهنی در مقایسه با والدین کودکان بهنجار آشفتگی بیشتر و ارتباط والد کودک ناکارآمدتری داشتند. ویژگی های کودک مشکل آفرین تنها بین والدین کودکان مبتلا به اتیسم با والدین کودکان بهنجار متفاوت بود. استرس والدگری در والدین کودکان مبتلا به اتیسم نسبت به دو گروه دیگر بالاتر بود. در دو خرده مقیاس مقابله مبتنی بر مهار جسمانی و مقابله مبتنی بر مهار هیجانی، بین والدین کودکان مبتلا به عقب ماندگی ذهنی با والدین کودکان بهنجار تفاوت وجود داشت. همچنین کارکرد خانواده والدین کودکان اتیسم در دو خرده مقیاس نقش ها و آمیختگی عاطفی از دو گروه دیگر متفاوت بودند. بحث و نتیجه گیری: والدین کودکان مبتلا به اختلالات مزمن در مقایسه با والدین کودکان بهنجار در تمام جنبه های زندگی با چالش های بیشتری روبرو می شوند. از اینرو ایجاد تسهیلات لازم به منظور حمایت از این خانواده ها باید در اولویت برنامه ها قرار گیرد. واژگان کليدي: اتیسم، عقب ماندگی ذهنی، استرس والدگری، راهبرد مقابله ای، کارکرد خانواده، کودک.
•   کلید واژه :
•   Title :
•   Abstract :
  
•   key words :
  
•   مراجع :
  
•  صفحات : 73-83
•   دانلود اصل مقاله