بررسی اثربخشی تئاتر درمانی بر مشکلات هیجانی و کارکردهای اجرایی در نوجوانان بیش فعال

•   آرشیو : نسخه تابستان 1399 - جلد سوم
•   نوع مقاله : پژوهشی
•   کد پذیرش : 11612
•   موضوع : سایر شاخه های روانشناسی
• نویسنده/گان : معصومه سالار شیروانی، سیده علیا عمادیان
•   کلید واژه : تئاتر درمانی، مشکلات هیجانی، کارکرد های اجرایی، نوجوانان بیش فعال.
•   Title : Investigating the effectiveness of therapeutic theater on emotional problems and executive functions in hyperactive adolescents
•   Abstract :
  The present study was to investigate the effectiveness of theater therapy on emotional problems and executive functions in hyperactive adolescents in Babol city. The method of the present study is quasi-experimental with pre-test and post-test design with control group. The present study population included all hyperactive adolescents in Babol city in 2020. According to the research design, the sample size for each experimental and control group is 15 people and a total of 30 people who were selected by available sampling and then randomly divided into two experimental and control groups. The data collection tool was Ability and Problems Questionnaire Goodman's (1997) and the Executive Performance Questionnaire Jiva et al. (2000). SPSS software version 26 and descriptive statistics and inferential statistics were used to analyze the data. In descriptive statistics, the mean and standard deviation, frequency and percentage of variables and column diagram and in the inferential statistics section to confirm and reject the research hypotheses, multivariate analysis of covariance test were used. Findings showed that theater therapy has an effect on emotional problems and executive function in hyperactive adolescents in Babol city.
•   key words :
  theater therapy, emotional problems, executive functions, hyperactive adolescents
•   مراجع :
  [1] بیاتی، حمیده. (1390). اثربخشی نمایش درمانی بر فراخنای توجه پسران کمتوان ذهنی آموزشپذیر مقطع ابتدایی، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد، تهران: دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي.
  [2] پوررضائیان، مهدی. (1395). ارزیابی بالینی تأثیر سایکودراما در درمان اضطراب اجتماعی. فصلنامه مطالعات روانشناسی بالینی، سال ششم، شماره بیست و چهارم، ص29-46.
  [3] شجاعت، شکوه. (1390). بررسي اثر مداخله ي روان نمايشگري در افزايش مهارتهاي اجتماعي کودکان کمروي پيش دبستاني شهر اصفهان. پايان نامه کارشناسي ارشد. دانشگاه تهران. دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي.
  [4] شريفي، حميدرضا و عباسي، بيتا. (1397). بررسي اثربخشي تئاتر درماني بر بهبود شايستگي اجتماعي دانشآموزان با اختلال خاص يادگيری. مجله ي يادگيري. شماره 4، دوره7، ص104-87.
  [5] فؤاد الديني، منصوره؛ بيدختي، حسین. (1391). تأثیر نمایش درمانی مبتنی بر مهارت اجتماعی رفتار سازگارانه دختران کم‌توان ذهنی با هوش‌بهر 70-55 در دامنه سنی 30-14 سال، پژوهش در علوم توانبخشی، دورۀ 8، شمارۀ 5، صص 913-918.
  [6] قاسم تبار، الهويردياني، حاجي تبار، محمدجاني. (1391). تأثير نمايش خلاق بر تحول اجتماعي كودكان پيش دبستاني. روان شناسي تحولي: روان شناسان ايراني- سال هشتم، شماره 3، ص405_413.
  [7] کریمی، مرید؛ کیخاونی، ستار و محمدی، محمد باقر. (1389). تاثیر آموزش مهارت های اجتماعی بر اختلالات رفتاری کودکان دبستانی. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی ایلام، 18(3)68_61.
  [8] لاریجانی، زرین‌سادات ؛ رازقی، نرگس (1386). بررسي كاربرد هنرهاي نمايشي در رشد اجتماعي دانش آموزان كم توان ذهني، کودکان استثنایی، شمارۀ 27، صص ۴۳-52.
  [9] مقدم، ارشادی، سعید و گرجی، علی. (1397). اهمیت تئاتردرمانی (سایکودراما) در درمان کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم. شفای خاتم. دوره هفتم، شماره دوم، ص108-115.
  [10] نجاتی وحید، شیری اسماعیل. (1390). شواهد عصب شناختی نقصان کنترل مهاری و تصمیم گیری مخاطره آمیز در افراد سیگاری. نشریه تحقیقات علوم رفتاری. دوره 29، شماره1، ص32_45.
  [11] نظر بلند، ندا. (1388). نارسایی حافظه کاری در افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی. مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران. سال 15 شماره3، ص76_80.
  [12] Abikoff, H., Nissley-Tsiopinis, J., Gallagher J. (2013). Effects of MPHOROS on the organizational, time management, and planning behaviors children with ADHD. Jornal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, 48, 166-175.
  [13] Avila, C., & Parcet, M. A. (2011). Personality and inhibitory deficits in the stop-signal task: the mediating role of Gray’s anxiety and impulsivity. Personality and Individual Differences, 31, 975-986.
  [14] Blanter, A. (2018). Psychodramatic methods in family therapy. INC. Schafer & L. Cary) Eds (Family play Therapy Northvale, NJ: Aronson.
  [15] Dawson, P., & Guare, R. (2017). Executive skills in children and adolescents: A practical guide to assessment and intervention. New York. Guilford Press.
  [16] Figueras M, A ,Amador C, J. (2015). Psychometric properties of the Reynolds Child Depression Scale (RCDS) in community and clinicalsamples. Spanish Journal of Psychology, 649-641. (2)11.
  [17] Freilich R, Shechtman Z. (2015). The contribution of art therapy to the social, emotional, and academic adjustment of children with learning disabilities. The Arts in Psychotherapy;37(2):97-105.
  [18] Hallahan, D. P. & Kauffman, J. M. (2016). Exceptional children: Introduction to special education (9 th ed). Boston: Alln and Bacon.
  [19] Jindal-Snape D, Vettraino E. (2010). Drama techniques for the enhancement of social-emotional development in people with special needs: Review of research. International Journal of Special Education; 22(1): 107-17.
  [20] Kirby, Christa, K. (2015). Harry Potter is a Homeboy, Cinderella is Fly: Revisiting Once Upon a Time Using Drama Therapy. Completed master theses in drama therapy New York University.
  [21] Schreiber, E. (2012). The quintessential zerka, Writings of zerka toeman Moreno on psychodrama, sociometry and group psychotherapy.
  [22] Zeynep H. (2011). Integrating psychodrama and cognitive behavioral Therapy to treat moderate depression. Journal The Art in psychotherapy; vol: 33. pp:199-207.
•  صفحات : 31-42
•   دانلود فایل ( 1.17 MB )