بررسی تفاوت جنسیت در افزایش خودکارآمدی با استفاده از بازی درمانی در کودکان دارای اختلال یادگیری

•   آرشیو : نسخه تابستان 1399 - جلد چهارم
•   نوع مقاله : پژوهشی
•   کد پذیرش : 11590
•   موضوع : روانشناسی بالینی
• نویسنده/گان : زهرا بی باک، علی پولادی ریشهری، محمدرضا بحرانی
•   کلید واژه : بازی‌درمانی، خودکارآمدی، پرسشنامه شرر و آدامز.
•   Title : Investigate the effectiveness of play therapy in increasing self-efficacy of children with learning disorder
•   Abstract :
  The aim of the present study was to investigate the effectiveness of play therapy in increasing self-efficacy of children with learning disorder. This study is a quasi-experimental study with pretest-posttest design. The sample included 44 children with learning disorder who were selected by the available purposive sampling. There were ten play therapy sessions, two sessions per week over three months. The instruments included self-efficacy scale by Sherer and Adams (1983) and a medical protocol for play therapy. Analysis of covariance was used for data analysis. The results shows that a significant difference exists between the research groups according to analysis of covariance (P˂0.05) that indicates the effectiveness of play therapy in increasing self-efficacy of children with learning disorder. To investigate the difference between males and females, Bonferroni test was used and showed that play therapy shows no significant difference in increasing self-efficacy of male and female children.
•   key words :
  play therapy, self-efficacy, learning disorder
•   مراجع :
  [1] اکسلاین، ویرجینیا (1375) بازی‌درمانی، ترجمه احمد حجاران، تهران: انتشارات کیهان.
  [2] اکبری، م. دهقانی، ب؛ جعفری، آ (1396) تأثیر بازی‌درمانی با رویکرد شناختی رفتاری بر تنظیم هیجان و اضطراب و افسردگی کودکان دیابت نوع یک. فصلنامه‌ایده های نوین روانشناسی. دوره 1. شماره 2. ص 4 تا 54.
  [3] براتی، بختیاری، سیامک (1375) بررسی رابطه‌ی ساده و چندگانه‌ی متغیرهای خودکارآمدی، عزت نفس و خودیابی، با عملکرد تحصیلی در دانش‌آموزان سال سوم نظام جدید متوسطه شهرستان اهواز، پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه شهید چمران اهواز.
  [4] ریو، جان مارشال (1385) انگیزش و هیجان ترجمه یحیی سید محمدی، تهران: انتشارات ویرایش (تاریخ انتشار اثر به زبان اصلی 2005).
  [5] زاده محمدی، علی؛ عابدی، علیرضا؛ خانجانی، مهدی (1387) بهبود حرمت خود و خودکارآمدی در نوجوانان، فصلنامه‌ی روانشناسان ایرانی، (15-4-252-245).
  [6] عبدی‌نیا، م (1377) بررسی روابط خودکارآمدی، جهت‌گیری‌های هدفی، یادگیری خودگردان پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان سوم راهنمایی در تهران، پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.
  [7] علی‌نیا، کروثی، ر (1382) بررسی رابطه‌ی مفهوم خودکارآمدی و سلامت روانی دانش‌آموزان مقطع دبیرستان، پایه‌ی سوم شهر بابل، پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی.
  [8] مرادی، تاج، ع (1386) بررسی رابطه‌ی خودکارآمدی عمومی و نگرش علمی با پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان رشته‌ی علوم تجربی مقطع پیش‌دانشگاهی در دروس فیزیک و شیمی، زیست‌شناسی، پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد، دانشگاه تبریز.
  [9] مهرابی زاده هنرمند، مهناز؛ نجاریان، بهمن؛ ابوالقاسمی، عباس؛ شکرکن، حسین (1397) مجله علوم تربیتی و روانشناسی اهواز. شماره 1و2.
  [10] نریمانی، محمد؛ عباسی، مسلم؛ ابوالقاسمی، عباس؛ احدی، بتول (1392) مقایسه‌ی اثربخشی آموزش پذیرش/تعهد با آموزش تنظیم هیجان بر سازگاری دانش‌آموزان دارای اختلال ریاضی. ناتوانی‌های یادگیری، 2 (3) 176-154.
  [11] Almeida, P.A. (2011). Critical thinking, questioning and creativity as components of intelligence. Procedia Soc Beha Sci. 30, 357 -362.
  [12] Baggerly, Jennifer. «The Effects of Child-Centered Group Play Therapy on Self-Concept, Depression, and Anxiety of Children Who Are Homeless. » International Journal of Play Therapy 13, no. 2 (2004): 31.
  [13] Bandura, A. (1992). Self-efficacy mechanism in psychobiologic functioning. In. R. schwarzer (Ed). Self-efficacy: Thought control of action (pp.335-394). Washington, DC: Hemisphere.
  [14] Bandura, A. (1977). Self – efficacy: Toward a unifying theory of behavior change. Psychological Review, 84, 191-215.
  [15] Bandura, A. (2006).Adolesecent development from and agnatic prespective. Inf.pajares and T.urdan (Eds). Self-efficacy beliefs of Adole sent, 5, 143-146.
  [16] Bratton, S. C., Ray, D., Rhine, T., & Jones, L. (2004). The efficacy of play therapy with children: A meta-analytic review of treatment outcomes. Professional Psychology: Research and Practice, 36(4), 376.
  [17] Fintez, J.M. (2012). The Assessment of phonological memory skills in preschool children. J Educ Psychol. 65(2): 155-164.
  [18] Lendreth, G. (2002). Play therapy, the Art of relationship, New York,. Brunner Routledge press.
  [19] Sherer, M., Maddux, J.E., Mercandante, B., Prentice-Dunn, S., Jacobs, B. & Rogers, R.W. (1982). The self-efficacy scale: Construction and validation. Psychological Reports, 51, 663-671.
•  صفحات : 98-105
•   دانلود فایل ( 1.02 MB )