-
آرشیو :
نسخه پاییز 1400 - جلد دوم
-
کد پذیرش :
11824
-
موضوع :
سایر شاخه ها
-
نویسنده/گان :
| شیرین کرباسیان
-
زبان :
فارسی
-
نوع مقاله :
پژوهشی
-
چکیده مقاله به فارسی :
هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه هوش هیجانی با شوخ طبعی و احساس تنهایی با روش کمی و از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل ساکنین منطقه 1 شهر تهران در رده سنی 19 تا 63 سال در سال 1400 بودند که از بین 75 نفر (57 زن، 18مرد) به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه رگه هوش هیجانی (پترایدز و فارنهام، 2006)، پرسشنامه شوخ طبعی (SHQ) و پرسشنامه احساس تنهایی راسل (UCLA) بود. در این پژوهش از روش آماری تحلیل واریانس (ANOVA) برای فرضیه اصلی و روش همبستگی پیرسون برای فرضیه های فرعی استفاده شد. با توجه به نتایج تحلیل واریانس بین احساس تنهایی و هوش هیجانی و شوخ طبعی و هوش هیجانی فرض صفر رد شده و فرضیه خلاف تایید میگردد و به احتمال 95% رابطه معنادار است. (sig<0.05). با توجه به نتایج حاصله میتوان گفت که هوش هیجانی بالا موجب کمتر شدن احساس تنهایی افراد در دوران کرونا میگردد و همچنین هرچه هوش هیجانی افزایش پیدا کند، شوخ طبعی نیز افزایش مییابد
-
لیست منابع :
[1] اناری، آ. (1387). اثربخشی نمایش درمانگری در کاهش احساس تنهایی و نارضایتی اجتماعی. روانشناسی تحولی (روانشناسان ایرانی)، 5(18)، 111-117.
[2] بهادری خسروشاهی، ج؛ خانجانی، ز. (1391). ارتباط شوخ طبعی و رویدادهای استرس¬زای زندگی با افسردگی در دانشجویان (گزارش کوتاه). مجله تحقیقات علوم پزشکی زاهدان (طبیب شرق).14(2)، 96-100.
[3] پورحسین، ر؛ شفیعی، ر؛ حسینی، م؛ آقاخانی، م. (1396). پیش¬بینی شوخ طبعی دانشجویان بر اساس ویژگی های شخصیتی و بررسی رابطه آن ها با سلامت روان. رویش روانشناسی، 6(1(پیاپی18))، 5-24.
[4] خشوعی، م. (1387). رابطه بین هوش هیجانی و شوخ طبعی در دانشجویان دانشگاه. مطالعات تربیتی و روانشناسی، 9(2)، 95-111.
[5] ذبیح قاسمی، م؛ طهرانی زاده، م؛ مردوخی، م. (1398). اثربخشی قصه درمانی بر سازگاری اجتماعی و احساس تنهایی کودکان معلول جسمی حرکتی. کودکان استثنایی (پژوهش در حیطه کودکان استثنایی)، 19(2 )، 5-16.
[6] رحیم زاده، س؛ بیات، م؛ اناری، آ. (1388). احساس تنهایی و خوداثربخشی اجتماعی در نوجوانان. روانشناسی تحولی (روانشناسان ایرانی)، 6(22)، 87-96.
[7] رحیم زاده، س؛ پوراعتماد، ح؛ عسگری، ع؛ حجت، م. (1390). مبانی مفهومی احساس تنهایی: یک مطالعه کیفی. روانشناسی تحولی (روانشناسان ایرانی)، 8(00)، 123-141.
[8] رسولی، ر؛ محمدی سیرت، ف؛ حسینیان، س. (1399). اثربخشی آموزش هوش هیجانی به روش قصه گویی بر کاهش کمرویی و ارتقای هوش هیجانی دانش آموزان دختر. تعلیم و تربیت، 36(1 (پیاپی 141))، 153-169.
[9] رضاقلی، پ؛ فروغی، پ؛ فروغی، ا؛ شهسواری، س. (1398). ارتباط هوش هیجانی با رضایت شغلی در تکنولوژیست های اتاق عمل. نشریه پرستاری ایران، 32(121 )، 76-86.
[10] رضایی، ع؛ صفایی، م؛ هاشمی، ف. (1392). ویژگی های روان سنجی مقیاس احساس تنهایی دانشجویان (SLFS). روان شناسی بالینی، 5(3 (پیاپی 19))، 81-90.
[11] رضوانی، س، ایمنی، ب؛ نادری به راد، ر. (1399). همبستگی سلامت روان و هوش هیجانی در پیشرفت تحصیلی دانشجویان اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی. مجله علمی پژوهان، 18(4 )، 39-45.
[12] زربخش بحری، م؛ راشدی؛ خادمی، م. (1391). احساس تنهایی و اعتیاد به اینترنت در دانشجویان. مدیریت ارتقای سلامت، 2(1 (پیاپی 5))، 32-38.
[13] سادات، س؛ ستایشی اظهری، م. (1398). نقش واسطه ای سرزندگی تحصیلی و شوخ طبعی در رابطه بین هیجان-های تحصیلی و درگیری تحصیلی. راهبردهای آموزش (راهبردهای آموزش در علوم پزشکی)، 12(4)، 27-40.
[14] سالاری پور، م؛ مکتبی، غ؛ عالیپور بیرگانی، س. (1397). رابطه هوش هیجانی و جهتگیری مذهبی با اضطراب مرگ در کارکنان مرد بازنشستهی شرکت صنایع فولاد. فرهنگ مشاوره و روان درمانی.9(33)، 99-117.
[15] سعیدی، ا؛ صبوری مقدم، ح؛ هاشمی، ت. (1399). پیش¬بینی رابطه هوش هیجانی و نشخوار خشم با پرخاشگری در دانشجویان دانشگاه تبریز. پژوهش های روان شناسی اجتماعی، 10(38 )، 65-82.
[16] سواری، ک؛ بیستون، م؛ نیسی، ع؛ صفرزاده، س. (1399). اثر علیّ جهتگیری دینی و شوخ طبعی بر فشار روانی با میانجی گری خوش بینی. فرهنگی تربیتی زنان و خانواده، 14(50 )، 125-148.
[17] شریعتمدار، آ؛ اعظمی، م؛ غفوری، س؛ مصباحی، م. (1399). نقش شوخ طبعی در تاب آوری زنان در برابر فشارهای روانی روزهای قرنطینه بیماری کرونا. پژوهش های مشاوره (تازه ها و پژوهش های مشاوره)، 19(74)، 137-165.
[18] صادقی حصاری، م؛ شمسعلی نیا، ع؛ قدیمی، ر؛ نوابی، ن. (1399). ارتباط بین احساس تنهایی و وضعیت تغذیه سالمندان. بالینی پرستاری و مامایی، 9(2 )، 642-650.
[19] صنعت نما، م؛ تجربه کار،م.(1393). بررسی رابطه ی هوش هیجانی و احساس تنهایی در دانشجویان دانشگاه. اولین کنفرانس ملی توسعه پایدار در علوم تربیتی و روانشناسی، مطالعات اجتماعی و فرهنگی، تهران.
[20] عباسی، س؛ عبدی، م؛ حیدری، ح. (1398). اثربخشی آموزش شوخ طبعی مبتنی بر مدل مک گی بر مولفه های اضطراب و کارکرد خانواده در زنان متاهل مراجعه کننده به خانه های سلامت شهر تهران. سلامت جامعه، 13(4)،12-20.
[21] عقلی، ا؛ آهی، ق؛ منصوری، ا. (1397). نقش سه گانه های تاریک شخصیت در پیش بینی بهزیستی روانشناختی و سبک های شوخ طبعی پرستاران. روان پرستاری، 6(2)، 41-48.
[22] علیزاده بیرجندی، ز؛ ایرانیبارانی، ا؛ نیشابوری، م. (1399). بررسی رابطه بین احساس تنهایی- عاطفی اجتماعی و اجتناب شناختی با اضطراب کرونا در دانشجویان در بحران کرونا. اولین کنگره ملی دانشگاه و کووید-19،تهران.
[23] فاطمی اصل، ش؛ گودرزی، م؛ کریمی ثانی، پ؛ بوستانی پور، ع. (1398). اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار بر احساس تنهایی زنان آسیب دیده از روابط فرازناشویی در شهرستان سلماس. دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی، 20(2 (پیاپی 76))، 48-57.
[24] قالبی حاجیوند، ر. (1398). بررسی نقش واسطه ای سبک های شوخ طبعی در رابطه بین کینه توزی با ابعاد اساسی شخصیت. روانشناسی بالینی و شخصیت (دانشور رفتار)، 17(2(پیاپی 33))، 77-87.
[25] قربان زاده، ب؛ محمدی اورنگی، ب؛ اقدسی، م. (1398). ارتباط بین مهارت های حرکتی ظریف و درشت با پیشرفت تحصیلی در کودکان: نقش واسطه هوش هیجانی. مطالعات روان شناسی ورزشی، 8(30)، 239-256.
[26] کوشان، م؛ ملاشاهی، ز؛ دلبری، ا؛ رخشانی، م. (1393). تاثیر خاطره گویی گروهی بر میزان احساس تنهایی سالمندان. دانشگاه علوم پزشکی سبزوار (اسرار)، 21(4)، 569-577.
[27] محمدی احمد آبادی، ن؛ فلاح زاده، ط. (1399). تأثیر هوش هیجانی و مهارت های ارتباطی بر شیوه های مدیریت تعارض در بین مدیران آموزشی مدارس. مدیریت و چشم انداز آموزش، 2(4 (پیاپی 6))، 55-81.
[28] مسعودی، ک؛ علوی، ا. (1399). ارتباط هوش هیجانی پرستاران با تصمیم گیری بالینی. مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن سینا (مجله علمی دانشکده پرستاری و مامایی همدان)، 29(1)، 14-22.
[29] میرصیفی فرد، ل؛ فتح اله زاده، ن؛ رستمی، م؛ دربانی، س. (1396). اثربخشی آموزش شوخ طبعی بر نشانه های هراس اجتماعی. روانشناسی تحولی (روانشناسان ایرانی)، 14(53 )، 75-85.
[30] میکائیلی، ن؛ آقاجانی، س؛ فایضی، ن؛ رحمتی، م؛ سوره، ج. (1399). مقایسه¬ی دلسوزی نسبت به خود، شوخ طبعی و ناگویی عاطفی در بین مادران کودکان اتیسم با بهنجار در شهر اهواز. طب توانبخشی، 9(1)، 242-251.
[31] میکاییلی، ن؛ رجبی، س؛ عباسی، م. (1391). مقایسه احساس تنهایی، سلامت روانی و خودکارآمدی در سالمندان. یافته های نو در روان شناسی (روان شناسی اجتماعی)، 7(22)، 73-81.
[32] نجفی، م؛ صالحین، م؛ محمدیفر، م. (1395). رابطه حرمت خود، سبکهای شوخ طبعی و کمرویی با احساس تنهایی در دانشآموزان. فصلنامه اندیشه های نوین تربیتی، 12 (3).59-77.
[33] نیکومنش، ن؛ شعبانی، ر. (1399). بررسی نقش آموزش از راه دور با هوش هیجانی و هوش شناختی دانشجویان در دوران کرونا. اولین کنفرانس بین المللی روانشناسی، علوم اجتماعی و علوم انسانی.
-
کلمات کلیدی به فارسی :
هوش هیجانی، شوخ طبعی، احساس تنهایی.
-
چکیده مقاله به انگلیسی :
The aim of this study was to investigate the relationship between emotional intelligence, humor and loneliness by quantitative and correlational methods. The study population consisted of residents of District 1 of Tehran in the age range of 19 to 63 years in 2021 who were selected from among 75 people (57 females, 18 males). The research instruments included the Emotional Intelligence Trait Questionnaire (Petrides and Furnham, 2006), the Humor Questionnaire (SHQ) and Russell Loneliness Questionnaire (UCLA). In this study, statistical analysis of variance (ANOVA) was used for the main hypothesis and Pearson correlation method was used for the sub-hypotheses. According to the results of analysis of variance between loneliness and emotional intelligence and humor and emotional intelligence, the null hypothesis is rejected and the opposite hypothesis is confirmed and there is a 95% probability of statistical significance. According to the results, it can be said that high emotional intelligence reduces the feeling of loneliness in people during the corona, and also, as emotional intelligence increases, so does humor.
-
کلمات کلیدی به انگلیسی :
Emotional intelligence, humor, loneliness
- صفحات : 116-129
-
دانلود فایل
( 304.63 KB )