بررسی آموزش و پرورش فراگیر و معایب و مزایا
  •   آرشیو : نسخه پاییز 1396
  •   موضوع : روانشناسی بالینی
  • نویسنده/گان : مهران شیخمرادی، جواد جهان، افشین فتحی ، لقمان عزیزی
  •   چکیده :
    هدف از پژوهش حاضر بررسی، اثربخشی آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر اهمال‌کاری تحصیلی و باورهای فراشناخت در عملکرد دانش آموزان دارای استرس تحصیلی ناحیه 2 استان اصفهان بود. این پژوهش ازنوع شبه آزمایشی باطرح پیش آزمون-پس‌آزمون باگروه گواه بود. جامعه آماری ‌دانش¬آموزان دوره¬ی اول مقطع¬ متوسطه¬ی دارای استرس تحصیلی منطقه 2استان اصفهان(پایه هفتم، هشتم و نهم)بود. نمونه از بین مدارس ناحیه 2 اصفهان، درابتدا 4 مدرسه دخترانه به روش نمونه گیری تصادفی منظم انتخاب شدوسپس ازهر مدرسه دوکلاس به تصادف انتخاب شد. دانش آموزان کلاس های انتخاب شده، به پرسشنامه استرس تحصیلی پاسخ دادندو36 دانش آموز دارای استرس، انتخاب و به صورت تصادفی دردوگروه آزمايش وکنترل قرارگرفتند. درپژوهش پرسشنامه استرس تحصيلی شکری وهمکاران(1386)، اهمال‌کاری تحصيلي نسخۀ دانش آموز سولومون وراثبلوم(1984)، فراشناخت توسط ولزوكارترايت (2004) استفاده شد. آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی در 8جلسه ی90دقیقه ای بر گروه آزمایش انجام گرفت. نتایج نشان داد آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر نمرات استرس تحصیلی،اهمال‌کاری و بارهای فراشناخت شرکت‌کنندگان درپس‌آزمون گروه آزمايشي تأثیر داشته است (01/0P<). بر اساس یافته‌های پژوهش درمان کاهش استرس مبتنی برذهن آگاهی اثرات ملموسی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان دارای استرس تحصیلی داشته بنابراین می‌توان این درمان را درمدارس برای ارتقای عملکرد تحصیلی دانش آموزان به کاربرد.
  •   کلید واژه : اثربخشی آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی ،اهمال‌کاری تحصیلی، باورهای فراشناختی، استرس تحصیلی.
  •   Title : The purpose of this study was to investigate the Effectiveness of Mindfulness-Based Stress Reduction Education on Academic Procrastination and Metacognitive Beliefs in Performance of Students with High Academic Stress in District 2 of Esfahan city
  •   Abstract :
    The Effectiveness of Mindfulness-Based Stress Reduction Education on Academic Procrastination and Metacognitive Beliefs in Performance of Students with High Academic Stress in District 2 of Esfahan city. This study was a quasi-experimental study with a pretest-posttest control group design. The statistical population of the study was first grade high school students with academic stress in district 2 of Isfahan province. The sample was selected from the schools of District 2 of Isfahan, at the beginning of 4 girls' schools by systematic random sampling, and then from each of the two schools of school was randomly selected. Students in selected classes responded to the academic stress questionnaire and 36 students with stress were selected and randomly assigned to the experimental and control groups.In the study of Shukri et al. (2007) academic stress questionnaire, academic procrastination of student version of Solomon Verothblum (1984), metacognition was used by Wellsocarthyte (2004). Mindfulness-based stress reduction training was given to the experimental group in eight 90-minute sessions. Results showed that mindfulness-based stress reduction training had a significant effect on academic stress scores, academic procrastination, and metacognitive burdens of participants in the experimental group (P <0.01). According to the findings of the study, mindfulness-based stress reduction therapy has significant effects on academic performance of students with academic stress, so it can be applied in schools to improve students' academic performance.
  •   مراجع :
    [1] آذربادکان، ف.، اصغری ابراهیم آباد، م ج.، 1397، پیش بینی اهمال‌کاری تحصیلی بر اساس خودناتوان سازی و استرس ناشی ازانتظارات تحصیلی در دانش آموزان. اندیشه های نوین تربیتی. دانشکده علم تربیتی روان شناسی دانشگاه الزهرا. پاییز1397، سال 14 ، شماره3، ص100-115.
    [2] بهادری خسروشاهی، ج.، حبیبی کلیبر، ر.، 1397، رابطه دشواري در نظمبخشي هيجاني و باورهاي فراشناختي با تفكر ارجاعي در دانش آموزان پسر دوره متوسطه. دوفصلنامه راهبردی شناختی دریادگیری. پاییز و زمستان1396،شماره 5، دوره9، ص 117-135.
    [3] جوکار، ب.، دلاورپور، م.، 1386، رابطه ی تعلل ورزی آموزشی با اهداف پیشرفت،اندیشه های نوین تربیتی،دوره 3،شماره4،ص 80-61.
    [4] جوهری فرد، ر.، سبک خیز، س.، 1396، تأثیر آمموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودانتقادی و ترس از شکست در افراد دچار بیماری قلبی، نشریه پرستاری قلب و عروق، دوره6، شماره1، ص14-21.
    [5] حامدی، ک.، میرزائیان، ب.، حسن‌زاده، ر.، 1395، اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر اضطراب و باورهاي فراشناختی مثبت نسبت به نگرانی در دانش آموزان مبتلا به اضطراب امتحان، مجله ایده های نوین روانشناسی، دوره 1، شماره1، ص11-20.
    [6] داوری، ر.، 1386، رابطه خلاقیت و هوش هیجانی،با سبک های کنارآمدن با استرس. اندیشه ورفتار در روانشناسی بالینی(اندیشه و رفتار)(روانشناسی کاربردی)، شماره2، دوره6، ص49-62.
    [7] دهستانی، م.، 1394. اثربخشي آموزش كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي بر افسردگي، اضطراب و افسردگي دانش آموزان دختر. مجله اندیشه و رفتار. شماره9. دوره37، ص37-46.
    [8] زاهد زاده، ف.، جوهری فرد، ر.، 1397، بررسی تأثیر هنردرمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر باورهای فراشناختی و ذهن آگاهی زنان مبتلاء به افسردگی. نشریه ران پرستاری. شماره6، دوره 5، ص42-49.
    [9] سعیدزاده، م.، محمدی، ی.، اسدی، ف.، 1397، نقش باورهای فراشناخت و خودکارامدی در پیشرفت تحصیلی دانشجویان. مجله مرکزمطالعات و توسعه آموزش علوم پزشکی یزد. تابستان1397.سال 13،شماره 2، صفحه140-149.
    [10] شکری ، ا. کدیور، پ.، نقش، ز.، غنایی، ز.، دانش پور، ز.، مولایی، م.، ۱۳۸۶، صفات شخصیت، استرس تحصیلی و عملکرد تحصیلی. مجله مطالعات روانشناختی،شماره ۳، دوره 3، ص، ۲۶-۴۸.
    [11] شیخ الاسلامی، ع.، سیداسماعیلی قمی، ن.، 1393، مقایسه ی تأثیر روش های آموزشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن¬آگاهی و مهارت های مطالعه بر اضطراب امتحان دانش¬آموزان، فصلنامه ی علمی پژوهشی روان شناسی مدرسه.تابستان1393، شماره2. ص104-121.
    [12] شیرین زاده دستگردی، ص.، گودرزی، م ع.، رحیمی، چ.، نظیری، رق.، 1387، بررسی ساختارعاملی،روایی واعتبار پرسشنامه ی فراشناخت. مجله روانشناسی، شماره4، دوره12، پیاپی48، ص461-445.
    [13] قدم پور، ع.، یوسف وند، م.، رجبی ه.،1397، نقش خوش بيني تحصيلي، باورهاي فراشناختي، تنظيم شناختي هيجان در پيش بيني خودناتوان سازي تحصيلي.15(30).207-241.
    [14] گل پور چمرکوهی ،ر. محمد امینی ،ز (1391). اثربخشی کاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي بر بهبود ذهن آگاهي و افزايش ابراز وجود در دانش¬آموزانمبتلا به اضطراب امتحان. مجله روان¬شناسی مدرسه. پاییز1391. 1(3)ص82-100.
    [15] منصوری، ج.، 1397، اثربخشی آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر حمایت اجتماعی، اهمال‌کاری تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان. مجله روان شناسی اجتماعی. پاییر1397 .شماره 13، دوره48، ص67-76.

    [16] Ang, R. P., Huan, V. S. 2006 . Academic expectations stress inventory: Development, factor analysis, reliability, and validity. Educational and Psychological Measurement, 66(5), 522–539.
    [17] Arch, J. J., Ayers, C. R., Baker, A., Almklov, E., Dean, D. J., & Craske, M. G. 2013 .Randomized clinical trial of adapted mindfulness-based stress reduction versus groupcognitive behavioral therapy for heterogeneous anxiety disorders. Behaviour Research and Therapy, 51(4–5), 185–196.
    [18] Aynur, P.; Murat, A. and Can, B. 2011 . “Academic procrastination behavior of preservice teachers’of CelalBayar University”. Procedia- Social and Behavioral Sciences, 29: 1418-1425.
    [19] Baka, A. Z., Khan, U. M. 2016 . Relationship between self-efficacy and academic procrastination behaviour among university students in Malaysia: A general perspective. Journal of Education and Learning, 10(3), 265 – 274. DOI: 10.11591/edulearn.v10i3.3990
    [20] Brown, K.W. Ryan, R.M. Creswell, J.D. 2007 . Mindfulness: theoretical foundations and evidence for its salutary effects. Psychological Inquiry, 18 (4), 211–237.
    [21] Dane, e. 2010 . Paying attention to mindfulness and its effects on task performance in the workplace. Journal of Management, 20, 10, 1-22.
    [22] Dunne, M. P., Sun, J., Nguyen, N. D., Truc, T., Loan, K. X., & Dixon, J. 2010 . The influence of educational pressure on the mental health of the adolescence in east Asia. Journal of science research, Hue University, 61(1), 18-27.
    [22] Gadzella, B. M., & Baloglu, M. 2001 . Confirmatory factor analysis and internal consistency of StudentLife Stress Inventory. Journal of Instructional Psychology, 28, 84-94
    [23] Gargari, R. B., Sabouri, H., & Norzad, F. 2011 . Academic procrastination: The relationship between causal attribution styles and behavioural postponement. Iranian Journal of Psychiatry and Behavioural Sciences, 5(2), 72 – 76. PMCID: PMC3939975.
    [24]Gehart, D. R. 2012 . "Mindfulness and acceptance in couple and family therapy". New York: Guilford.
    [25]Kabat-Zinn, J. 2003 . Mindfulness-Based Interventions in Context: Past, Present and Future. Clinical Psychology: Science and Practice.V 10, 144-156.
    [26]Katz, I., Eilot, K., Nevo, N. 2014 . “I’ll do it later”: Type of motivation, self efficacy and homework procrastination. Motivation and Emotion, 38, 111 – 119. DOI: 10.1007/s11031-013-9366-1
    [27]Kosnin, A. M., & Khan, M. U. 2014 . Procrastination among university students in Malaysia and Pakistan. In: 1st International Education Postgraduate Seminar, 23-24 November, 2014, Johor Bahru, Malaysia.
    [28]Mokhtari K, Reichard CA. 2002 .Assessing students’ metacognitive awareness of reading strategies. Journal of Educational Psychological. 2002;94(2):249-59.
    [29]Raeisoon MR, Mohammadi Y, Abdorazaghnejad M, SharifzadehGh. 2014. An investigation of the relationship between self-concept, self-esteem, and academic achievement of students in the nursing-midwifery faculty in Qaenduring 2012-13 academic year. Modern Care Journal. 2014;11(3):236-42. [Persian]
    [30]Scragg, P. 2010 . Meta cognitive therapy, Developed by Adrian Wells. Trauma clinic LTD & university collage. London.
    [31] Sirois, F.M. Tosti, N. 2012 . Lost in the Moment? an investigation of procrastination, mindfulness, and well-being. Journal of Rat-Emo Cognitive-Behave Ther, published online
    [32]Solomon, L. J. Rothblum, E. D. 1984 . Academic procrastination: frequency and cognitivebehavioral correlates, Journal of Counseling Psychology, 31, 503–509.
    [33]Solomon, L. J., & Rothblum, E. D. 1994 . Procrastination Assessment Scale-Students PASS. In J. Fischer and K. Corcoran Eds. Measure for Clinical Practice Volume 2, pp. 446-452. New York: The Free Press.
    [33]Wells, A. Caertwright-Hatton, S. 2004 . A short form of meta-cognitions questionnaire: properties of the MCQ-30. Behavior and Research and Therapy, 32(4), 867-870.
  •  صفحات : 144-149
  •   دانلود فایل ( 375 KB )